ศรีปราชญ์
ศรีปราชญ์ เป็นกวีเอกคนหนึ่งในประวัติศาสตร์ชาติไทย ในรัชสมัยสมเด็จพระนารายณ์มหาราช เป็นบุตรของพระโหราธิบดี เข้ารับราชการตั้งแต่อายุ 9 ขวบ หลังแต่นั้นมาจึงกลายเป็นกวีเอกของพระนารายณ์มหาราช แต่สุดท้ายด้วยความสามารถของตน ทำให้ผู้คิดปองร้าย ใส่ร้ายศรีปราชญ์ จนถูกสั่งประหารชีวิตในที่สุด[1]
คำสอนจากบทกลอน[แก้ไข]
| อันใดย้ำแก้มแม่ | หมองหมาย | |
| ยุงเหลือบฤๅริ้นพราย | ลอบกล้ำ |
| อันใดย้ำแก้มแม่ | หมองหมาย | |
| ยุงเหลือบฤๅริ้นพราย | ลอบกล้ำ | |
| ผิวชนแต่จักกราย | ยังยาก | |
| ใครจักอาจให้ช้ำ | ชอกเนื้อเรียมสงวน |
| ธณีนี่นี้ | เป็นพยาน | |
| เราก็ศิษย์อาจารย์ | หนึ่งบ้าง | |
| เราผิดท่านประหาร | เราชอบ | |
| เราบ่ผิดท่านมล้าง | ดาบนี้คืนสนอง |
