ข้ามไปเนื้อหา

สุภาษิต

จาก วิกิคำคม

สุภาษิต (อังกฤษ: proverb; จากละติน: proverbium) หรือ ภาษิต (adage) เป็นคำพูดที่เรียบง่ายแบบดั้งเดิมที่แสดงถึงความจริงที่รับรู้ได้ตามสามัญสำนึกหรือประสบการณ์ สุภาษิตมักใช้เป็นคำเปรียบเทียบและเป็นตัวอย่างของภาษาที่เป็นสูตรสำเร็จ

คำคม

[แก้ไข]
  • สุภาษิตทั่วโลกมักจะเป็นคู่ ๆ และดึงดูดกันทั้งสองฝ่าย โดยส่วนมากสุภาษิตหนึ่งจะทำให้สุภาษิตอีกคำเป็นกลางด้วยการขัดแย้ง
  • สุภาษิตเป็นประโยคสั้น ๆ ที่ได้มาจากประสบการณ์อันยาวนานและชาญฉลาด
  • ว่ากันว่าความรักจะปลิวหายไปเมื่อความยากจนมาเยือน แต่คนทั่วไปมักจะเข้าใจผิดกัน ไม่ได้หมายความว่าเมื่อเงินหมด ผู้ชายก็จะถูกผู้หญิงสะบัดมือ เมื่อเงินหมด เขาก็ย่อมหมดสภาพ ไม่มีอะไรดีเลย หัวเราะจนหมดแรง กลายเป็นคนขมขื่นอย่างประหลาด สุดท้ายด้วยความสิ้นหวัง เขาจึงสะบัดมือผู้หญิงออกไป
  • [สุภาษิตคือ] ปัญญาของคนคนเดียว และภูมิปัญญาของคนทุกคน
    • จอห์น รัสเซลล์ บันทึกคำพูดถึงเจมส์ แมคอินทอช เมื่อวันที่ 6 ตุลาคม 1830 บันทึกไว้ในบันทึกความทรงจำหลังเสียชีวิตของเขา Memoirs of the Life of the Right Honourable Sir James Mackintosh เล่ม 2 (1836) หน้า 472
  • ปัญหาหรือความสำเร็จ ล้วนเป็นผลจากการกระทำของเราเอง กรรม ปรัชญาของการกระทำคือไม่มีใครเป็นผู้ให้ความสงบสุขหรือความสุข กรรมและการกระทำของเราเองล้วนเป็นสาเหตุที่นำมาซึ่งความสุข ความสำเร็จ หรืออะไรก็ตาม... หว่านสิ่งใดย่อมได้รับผลเช่นนั้น นี่คือสุภาษิตเก่าแก่ของมนุษยชาติ... สิ่งที่เราทำ ผลของมันย่อมมาถึงเราเสมอ ไม่ว่าวันนี้ พรุ่งนี้ ร้อยปีผ่านไป ร้อยชาติผ่านไป หรืออะไรก็ตาม