เฮอร์เบิร์ต ฮูเวอร์

เฮอร์เบิร์ต คลาร์ก ฮูเวอร์ (อังกฤษ: Herbert Clark Hoover) (10 สิงหาคม 1874 – 20 ตุลาคม 1964) เป็นวิศวกร นักธุรกิจ และนักการเมืองชาวอเมริกันที่ได้ทำหน้าที่เป็นประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาคนที่ 31 ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1929 ถึง 1933

คำคม

อุดมคติเสรีนิยมเพียงอย่างเดียวก็ไม่เพียงพอ: ประชาชนของเราเป็นชนชาติที่ปฏิบัติได้จริง ซึ่งอุดมคติคือรากฐานของทฤษฎีการกระทำทางการเมือง ซึ่งพวกเขาต้องการไม่เพียงแต่ความมั่นใจที่มั่นคงเท่านั้น แต่ยังต้องการการปฏิบัติที่มีประสิทธิภาพด้วย พวกเขาต้องการแผนงาน แต่พวกเขาต้องการให้เกิดการกระทำที่ไหลออกมาจากแผนงานเหล่านั้น พวกเขาต้องการสามัญสำนึกที่สร้างสรรค์ พวกเขาต้องการการพัฒนาเจตจำนงร่วม ไม่ใช่มุมมองของปัจเจกบุคคล พวกเขาเริ่มตระหนักว่าคำพูดที่ปราศจากการกระทำคือฆาตกรของอุดมคติ ในอีกด้านหนึ่ง พวกเขากลับรู้สึกขยะแขยงต่อการแสวงหาอำนาจด้วยการวิพากษ์วิจารณ์เชิงทำลายล้าง การปลุกปั่น การให้คำมั่นสัญญาที่เกินจริง และการหลอกลวง
- ข้อความที่ตัดตอนมาจากแถลงการณ์ต่อหนังสือพิมพ์ นิวยอร์กทริบูน เกี่ยวกับการรณรงค์หาเสียงประธานาธิบดีในปี 1920 (29 เมษายน 1920)

ข้าพเจ้าไม่เห็นเหตุผลว่าทำไมองค์กรดังกล่าวจึงควรมีอำนาจที่จะนำไปสู่การปกครองแบบเหนือธรรมชาติ หรือลดความสำคัญของหลักการชาตินิยมอันสำคัญยิ่งซึ่งเป็นรากฐานของความรักชาติและความก้าวหน้าของเราแต่อย่างใด
- ความคิดเห็นเกี่ยวกับสันนิบาตชาติในปี 1922 Herbert Hoover and Economic Diplomacy: Department of Commerce Policy, 1921–1928

คุณชมเชยผมมากเกินไปเมื่อพูดว่าผมมีสิทธิ์ได้รับการเสนอชื่อชิงตำแหน่งประธานาธิบดี ไม่มีผู้ใดสามารถกำหนดภาระผูกพันดังกล่าวต่อประชาชนชาวอเมริกันส่วนใดได้ ประเทศของผมไม่ได้เป็นหนี้ผมเลย ประเทศนี้มอบโอกาสให้ผม เช่นเดียวกับที่มอบโอกาสให้เด็กชายและเด็กหญิงทุกคน ประเทศนี้มอบการศึกษา อิสรภาพในการกระทำ โอกาสในการรับใช้และเกียรติยศ ในประเทศอื่นใด เด็กชายจากหมู่บ้านชนบทที่ปราศจากมรดกหรือมิตรสหายผู้ทรงอิทธิพล จะมองไปข้างหน้าด้วยความหวังอันไร้ขอบเขตไม่ได้ ชีวิตทั้งชีวิตสอนให้ผมรู้ว่าอเมริกามีความหมายอย่างไร ผมเป็นหนี้บุญคุณประเทศนี้เกินกว่าที่มนุษย์จะตอบแทนได้
- จดหมายถึงวุฒิสมาชิกจอร์จ เอช. โมเสส ประธานการประชุมใหญ่แห่งชาติของพรรครีพับลิกัน เมื่อทราบข่าวการเสนอชื่อเขาให้เป็นประธานาธิบดี (14 มิถุนายน 1928) รายงานใน The Memoirs of Herbert Hoover (1952) เล่ม 2 หน้า 195

ข้าพเจ้าขอเตือนคุณว่าเครดิตคือเส้นเลือดใหญ่ของธุรกิจ เส้นเลือดใหญ่ของราคาและงาน
- คำปราศรัยที่เมืองเดส์โมนส์ รัฐไอโอวา (4 ตุลาคม 1932)

เราต้องต่อสู้อีกครั้งเพื่อรัฐบาลที่ตั้งอยู่บนเสรีภาพส่วนบุคคลและโอกาส ซึ่งเป็นวิสัยทัศน์ของอเมริกา หากเราพ่ายแพ้ เราจะยังคงเดินต่อไปบนเส้นทางนิวดีลนี้ สู่รัฐบาลส่วนบุคคลที่ตั้งอยู่บนทฤษฎีรวมกลุ่ม ภายใต้แนวคิดเหล่านี้ รัฐบาลของเราอาจกลายเป็นรัฐบาลฟาสซิสต์ได้
- Addresses Upon the American Road, Charles Scribber’s Son, New York (1938) หน้า 160

ในทุกกรณีก่อนการผงาดขึ้นของรัฐบาลรวบอำนาจเบ็ดเสร็จ ล้วนมีช่วงเวลาหนึ่งที่นักวางแผนเศรษฐกิจครอบงำ ประเทศเหล่านี้แต่ละประเทศล้วนมียุคสมัยภายใต้ผู้นำที่มองการณ์ไกล ผู้เชื่อมั่นว่าพวกเขาสามารถวางแผนและบังคับชีวิตทางเศรษฐกิจของประชาชนได้ พวกเขาเชื่อว่านั่นคือหนทางที่จะแก้ไขการละเมิดสิทธิหรือรับมือกับสถานการณ์ฉุกเฉินในระบบทุนนิยมเสรี พวกเขายกย่องรัฐในฐานะผู้แก้ปัญหาเศรษฐกิจทั้งหมด คนเหล่านี้คิดว่าตนเองเป็นพวกเสรีนิยม แต่พวกเขาก็คิดว่าตนเองสามารถปกครองแบบเผด็จการทางเศรษฐกิจโดยระบบราชการ และในขณะเดียวกันก็รักษาเสรีภาพในการพูด ความยุติธรรมที่เป็นระเบียบ และการปกครองที่เสรี พวกเขาอาจเรียกได้ว่าเป็นพวกเสรีนิยมเผด็จการ พวกเขาคือบิดาแห่งจิตวิญญาณของนโยบายสัญญาใหม่ คนเหล่านี้ไม่ใช่คอมมิวนิสต์หรือฟาสซิสต์ แต่พวกเขาได้ผสมผสานแนวคิดเหล่านี้เข้ากับระบบเสรีนิยม
- คำปราศรัย (25 มิถุนายน 1940) ในการประชุมใหญ่พรรครีพับลิกันที่เมืองฟิลาเดลเฟีย รัฐเพนซิลเวเนีย ดังที่กล่าวถึงใน The Roosevelt Myth, John T. Flynn, New York: NY, Devin-Adair Company (1948) หน้า 205

คนสูงวัยประกาศสงคราม แต่คนหนุ่มสาวต่างหากที่ต้องต่อสู้และตาย และคนหนุ่มสาวต่างหากที่ต้องสืบทอดความทุกข์ยาก ความโศกเศร้า และชัยชนะอันเป็นผลพวงจากสงคราม
- คำปราศรัยที่เมืองชิคาโก รัฐอิลลินอยส์ ในการประชุมใหญ่แห่งชาติครั้งที่ 23 ของพรรครีพับลิกัน (27 มิถุนายน 1944)

สิ่งที่ฉันชอบที่สุดคือการที่เด็กๆ มาเยี่ยม พวกเขาไม่ต้องการตำแหน่งทางการเมือง
- เกี่ยวกับปีที่ฮูเวอร์อยู่ในทำเนียบขาว ใน On Growing Up: Letters to American Boys and Girls (1962)

การเป็นนักการเมืองเป็นอาชีพที่น่าสงสาร การเป็นข้าราชการเป็นอาชีพที่มีเกียรติ
- On Growing Up: Letters to American Boys & Girls (1962); กล่าวถึงใน Herbert Hoover On Growing Up: Letters from and to American Children (1990) แก้ไขโดยทิโมธี วอลช์

เกียรติยศไม่ใช่ทรัพย์สินเฉพาะของพรรคใดพรรคหนึ่ง
- กล่าวถึงใน Christian Science Monitor (21 พฤษภาคม 1964)

เมื่อรัฐบาลขาดเกียรติ ศีลธรรมของคนทั้งประเทศก็เสื่อมเสีย
- กล่าวถึงใน นิวยอร์กไทมส์ (9 สิงหาคม 1964)

หลายปีก่อน ผมสรุปว่าเสื้อเชิ้ตขนสั้นสองสามตัวเป็นส่วนหนึ่งของตู้เสื้อผ้าในใจของผู้ชายทุกคน ประธานาธิบดีแตกต่างจากผู้ชายคนอื่นตรงที่เขามีตู้เสื้อผ้าที่กว้างขวางกว่า
- กล่าวถึงใน นิวยอร์กไทมส์ (9 ตุลาคม 1964)