พระพรหมมังคลาจารย์ (ปั่น ปญฺญานนฺโท)
พระพรหมมังคลาจารย์ (ปั่น ปัญญานันโท) (11 พฤษภาคม พ.ศ. 2454 — 10 ตุลาคม พ.ศ. 2550) หรือที่รู้จักกันทั่วไปว่า หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ ท่านเป็นที่รู้จักในฐานะพระสงฆ์ผู้ปฏิรูปแนวทางการเผยแผ่พระพุทธศาสนาของพระสงฆ์ไทย ผู้เป็นสหธรรมิกร่วมอุดมการณ์คนสำคัญของพระธรรมโกศาจารย์ (เงื่อม อินทปัญโญ)[1] และผู้อุทิศชีวิตให้กับการเผยแผ่พระพุทธศาสนาจนวาระสุดท้ายของชีวิต
ึคำสอน[แก้ไข]
ไม่เป็นการฉลาดเลยแม้แต่น้อยที่นั่งเป็นทุกข์ด้วยเรื่องอะไรต่าง ๆ
ทำอย่างไร จะมีความสุขทางใจ… อันนี้เป็นเรื่องสำคัญมากที่ควรจะศึกษา ที่ควรจะทำความเข้าใจกันให้บ่อย ๆ เพราะว่าความสุขทางใจนั้นเป็นความสุขที่ไม่ต้องลงทุน ไม่ต้องไปซื้อไปหา ไม่ต้องไปขวนขวายให้เหนื่อยแรง เป็นเรื่องที่เราทำขึ้นได้ง่าย ๆ ในใจเราเอง ที่จะทำให้ใจมีความสุข
การให้อภัยบ่งบอกความมีจิตใจสูง เพราะต้องเอาชนะตัวเอง อยากให้ใครพอใจเรา ต้องยื่นความพอใจให้เขาก่อน
ความรักที่ถูกต้องต้องไม่เป็นทุกข์ ความรักที่ถูกต้อง…ไม่เป็นทุกข์น่ะ มันรักอย่างไร? คือไม่รักด้วยความเห็นแก่ตัว ความรักประเภทเห็นแก่ตัวนั้น เป็นความรักที่เป็นทุกข์ เป็นความรักที่ไม่ถูกต้อง
เขาด่านี่มันเจ็บขนาดไหน ผิวหนังเจ็บไหม ร้อนไหม มีอะไรเจ็บปวดที่ตรงไหนบ้าง…ไม่มีมันเจ็บอยู่ที่ใจ ทำไมจึงเจ็บที่ใจ? เพราะใจเข้าไปยึดถือ ยึดถือว่ามันด่ากู…มันด่าฉัน
นักเรียนที่เรียนหนังสือ ถ้าเรียนด้วยสติปัญญา การเรียนก็จะดีขึ้น อ่านหนังสือเที่ยวเดียวก็จำได้หมด เพราะในขณะอ่าน “สติ” อยู่กับหนังสือ “ปัญญา” ก็ดำกับอยู่กับการอ่าน อ่านจบ…รู้เรื่อง บางคนจบไปแล้ว เอ๊ะ! อ่านเรื่องอะไร ไม่รู้เรื่อง เพราะเราอ่านด้วยความไม่มีสติ ไม่มีปัญญา
ธรรมะก็เหมือนกัน ถ้าเราใช้ไม่ถูก…ไม่เกิดประโยชน์เท่าที่ควร เมื่อไม่เกิดประโยชน์จะไปโทษธรรมะก็ไม่ได้ เพราะว่าใช้ธรรมะผิด เหมือนเราหยิบยาผิด จะไปโทษยาก็ไม่ได้ แต่เราต้องโทษตัวเราเองว่า หยิบยาไม่ถูก มันไม่ได้แก้โรคอย่างนั้น แต่เราไปหยิบเข้า มันจึงช่วยเราไม่ได้ มันอยู่ที่เรา ไม่ได้อยู่ที่ยา
เรามีลูกต้องเสี้ยมสอนนะ ถ้าไม่เสี้ยมสอน มันเป็นไปไม่ได้ ต้องฝึกลูกตั้งแต่ยังเล็ก ๆ นกอยู่ในกรงให้รีบสอน มีปีก มีหาง หนีออกจากกรงแล้ว ไม่ต้องตามไปสอนนะ จะเสียใจอย่างน่าเสียดาย
ในชีวิตของเราแต่ละคนนี้ ต้องมีปัญหา ต้องมีความทุกข์ มีความเศร้าโศก มีความเสียใจด้วยเรื่องอะไร ๆ ต่าง ๆ ถ้ารู้สึกเสียใจมาวัดทันที..รีบมาวัดทันที อย่าไปไหน อย่าไปหาหมอดู อย่าไปสำนักทรงเจ้าเข้าผี อย่าไปสั่นกระบอกอยู่ที่ศาลหลักเมือง มันแก้ทุกข์ไม่ได้ ต้องรีบมา มาพักที่วัด มาฟังธรรมะ พระท่านจะพูดให้ฟัง
คนโง่เอาใจไว้ที่ปาก คนฉลาดเอาปากไว้ที่ใจ
