มงแต็สกีเยอ
ชาร์ล-หลุยส์ เดอ เซอกงดา บารอนแห่งลาแบรดและมงแต็สกีเยอ (ฝรั่งเศส: Charles-Louis de Secondat, baron de La Brède et de Montesquieu) หรือรู้จักกันในชื่อ มงแต็สกีเยอ (ฝรั่งเศส: Montesquieu) เป็นนักวิพากษ์สังคมและนักคิดทางการเมืองชาวฝรั่งเศสผู้มีชีวิตอยู่ในยุคเรืองปัญญา มีชื่อเสียงเกี่ยวกับทฤษฎีการแบ่งแยกอำนาจที่พูดถึงในการปกครองสมัยใหม่และใช้ในรัฐธรรมนูญในหลายประเทศ และเป็นผู้ที่ทำให้คำว่าระบบเจ้าขุนมูลนายและจักรวรรดิไบแซนไทน์ใช้กันอย่างแพร่หลาย
คำคม
[แก้ไข]- หากเราเพียงต้องการจะเศร้า มันคงเป็นเรื่องเลวร้ายสำหรับอารยธรรมที่เหลือ แต่เราปรารถนาที่จะมีความสุขมากกว่าคนอื่นซึ่งเป็นเรื่องยากเสมอไป เพราะเราเชื่อว่าคนอื่นจะมีความสุขมากกว่าที่เป็นอยู่
- ดังที่กล่าวใน A Dictionary of Thoughts: Being a Cyclopedia of Laconic Quotations from the Best Authors, Both Ancient and Modern (ค.ศ. 1891) เรียบเรียงโดย Tryon Edwards
- ในประเทศเสรี ไม่สำคัญว่าบุคคลจะใช้เหตุผลดีหรือร้าย แค่ใช้เหตุผลก็เพียงพอแล้ว ความจริงเกิดจากการปะทะกัน และเสรีภาพก็เกิดขึ้นจากสิ่งนี้ ซึ่งเป็นหลักประกันจากผลของการใช้เหตุผล
- อ้างโดย Thomas Erskine ในการพิจารณาคดีโทมัส เพน เมื่อ ค.ศ. 1792
Lettres Persanes (Persian Letters ค.ศ. 1721)
[แก้ไข]- การที่ไม่ได้รับความรักเป็นเรื่องโชคร้าย แต่การที่ไม่ได้รับความรักอีกต่อไปถือเป็นการดูหมิ่น
- No. 3. (Zachi writing to Usbek)
- [พระสันตปาปา] จะทำให้กษัตริย์เชื่อว่าสามเป็นหนึ่งเดียว ขนมปังที่พระองค์เสวยนั้นไม่ใช่ขนมปัง... และสิ่งอื่น ๆ อีกนับพันที่เป็นประเภทเดียวกัน
- No. 24. (Rica writing to Ibben)
- โอ้ ความสรรเสริญที่สะท้อนกลับมาสู่ต้นกำเนิดช่างว่างเปล่าเหลือเกิน!
- No. 50. (Rica writing to * * *)
- ข้าพเจ้ายอมรับว่าประวัติศาสตร์เต็มไปด้วยสงครามศาสนา แต่เราต้องแยกแยะ ไม่ใช่ความหลากหลายของศาสนาที่ก่อให้เกิดสงคราม แต่เป็นจิตวิญญาณแห่งการไม่ยอมรับผู้อื่นที่ปลุกเร้าสิ่งที่เชื่อมั่นในตัวมันเองในโลกที่กำลังรุ่งเรือง
- No. 86. (Usbek writing to Mirza)
The Spirit of the Laws (ค.ศ. 1748)
[แก้ไข]- เป็นการพูดแบบเปรียบเทียบว่าความดีของปัจเจกบุคคลควรหลีกทางให้กับความดีของสาธารณะ ซึ่งสิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นเลย ยกเว้นในกรณีที่มีการปกครองชุมชน หรืออีกนัยหนึ่ง คือ เสรีภาพของประชาชนเข้ามาเกี่ยวข้อง สิ่งนี้ไม่กระทบต่อกรณีต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับทรัพย์สินส่วนบุคคล เพราะประโยชน์สาธารณะประกอบด้วยการที่ทุกคนมีทรัพย์สินของตน ซึ่งกฎหมายแพ่งมอบให้เขา และคงรักษาไว้อย่างสม่ำเสมอ
- Book XXVI, บทที่ 15[1]
- กฎหมายที่ไร้ประโยชน์จะทำให้กฎหมายที่จำเป็นอ่อนแอลง
- Book XXIX: ว่าด้วยวิธีการประพันธ์กฎหมาย บทที่ 16: สิ่งที่ต้องปฏิบัติในการประพันธ์กฎหมาย
