ยอดนักสืบจิ๋วโคนัน

คำคม

คุโด้ ชินอิจิ

• จำเป็นด้วยหรอที่ต้องมีเหตุผล สาเหตุที่คนฆ่าคนคืออะไรฉันยังไม่รู้หรอกนะ แต่เหตุผลที่คนช่วยคน จะมีคำอธิบายตามหลักเหตุและผลได้ยังไง
• การคลี่คลายคดีน่ะ ไม่มีแพ้หรือชนะ ไม่มีหนึ่งหรือสอง มีแต่ความจริงเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น
• แม้แต่กำแพงใหญ่ที่ตั้งขวางหน้า แค่ลองเปลี่ยนมุมดูมันก็จะกลายเป็นประตู
• ตัวต่อในจิ๊กซอว์ถึงมันจะเป็นชิ้นเล็ก ๆ แต่ดูแล้วต่างกัน แต่ถ้าลองหมุนปรับดูหลาย ๆ มุมยังไงมันก็ต้องลงล็อกได้แน่นอน คำให้การที่ต่างกันของพยานแต่ละคนก็คือตัวต่อของรูปพรรณคนร้ายที่เราจะต้องนำมาใส่และทำหายไม่ได้แม้แต่ชิ้นเดียว
• ศูนย์ที่ว่าก็คือการเริ่มต้นต่างหากล่ะ มันจะเกิดขึ้นได้ยังไงกันในเมื่อไม่มีการเริ่ม เพราะงั้นยังไงมันก็คงไม่สำเร็จหรอก

เอโดงาวะ โคนัน

• นักสืบที่ต้อนคนร้ายจนมุมจนถึงต้องฆ่าตัวตายในที่สุด ไม่ต่างอะไรกับฆาตกรหรอก
• อย่าหนี...จากชะตาชีวิตของตัวเองเด็ดขาด
• คนบางคนไม่ใช่อยู่แค่ในหัวใจของเรา แต่อยู่ทุกลมหายใจเข้าออก
• Even if you are facing a bitter aspect of life... Drugs and murder are foul without any excuse... deserve a red card for a loser...แม้ว่าคุณจะต้องเผชิญกับเรื่องเศร้าเพียงใดก็ตาม ยาเสพย์ติดกับการฆ่าคนก็เป็นวิธีสกปรกที่ไม่มีวันอภัยได้... สมควรที่จะต้องได้รับใบแดง
• คนที่สามารถยิงลูกโทษพลาดได้ คือคนที่มีความกล้าที่จะยิงลูกโทษเท่านั้น
• ปริศนาที่คลี่คลายไม่ได้...ไม่มีอยู่บนโลกนี้แน่นอน
• ถ้าตัดความเป็นไปไม่ได้ออกไป สิ่งที่เหลือแม้จะไม่น่าเชื่อเพียงใดก็ตาม แต่มันก็คือความจริง
• สักวัน...ไม่ว่าจะนานแค่ไหน ถึงตายก็ต้องกลับมา อยากให้เธอช่วยรอจนถึงเวลานั้น...
• บางครั้งอารมณ์ความรู้สึกส่วนตัวอาจเป็นอุปสรรคในการค้นหาความจริง จงหลีกเลี่ยงซะ
• การฆ่าตัวตายน่ะ มันก็คือการฆ่าตัวเองนะ!!
• การคลี่คลายคดี ไม่มีแพ้ ชนะ ที่หนึ่ง หรือที่สอง เพราะว่าความจริงมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น"
• "นักสืบที่ต้อนคนร้ายจนมุมจนถึงต้องฆ่าตัวตายในที่สุด ไม่ต่างอะไรกับฆาตกรหรอก
• "ทริกก็เป็นแค่ปริศนาอักษรไขว้ที่มนุษย์คิดขึ้นมา ถ้าใช้หัวคิดซักหน่อยซักวันก็คงได้คำตอบออกมาจนได้นั่นแหละ แต่น่าสมเพช
• "ถ้าตัดความเป็นไปไม่ได้ออกไปซะ สิ่งที่เหลืออยู่ ถึงแม้จะไม่อยากเชื่อก็ตาม แต่มันก็คือความจริง"
• หยุดเถอะ เรย์...แม้ว่าคุณจะเผชิญกับเรื่องเศร้าเพียงใดก็ตามยาเสพย์ติดกับการฆ่าคนก็เป็นวิธีสกปรกที่ไม่มีวันอภัยได้...สมควรที่จะต้องได้รับใบแดง"
• "ตัวต่อในจิ๊กซอว์ถึงมันจะเป็นชิ้นเล็กๆ แต่ดูแล้วต่างกัน แต่ถ้าลองหมุนปรับดูหลายๆ มุมยังไงมันก็ต้องลงล็อกได้แน่นอน คำให้การที่ต่างกันของพยาน แต่ละคนก็คือตัวต่อของรูปพรรณคนร้ายที่เราจะต้องนำมาใส่และทำหายไม่ได้แม้แต่ชิ้นเดียว"
• จำเป็นต้องมีเหตุผลด้วยเหรอ สาเหตุจูงใจที่คนฆ่ากัน ฉันยังไม่รู้เรื่องเลย แล้วเหตุผลที่คนช่วยคนน่ะ มันจะไปมีคำอธิบายตามหลักเหตุผลได้ยังไงกันเล่า"
• "คนอย่างคุณน่ะ เป็นหมาป่าไม่ได้หรอก ถึงจะใช้หน้ากากปิดบังใบหน้าได้ แต่มันก็ปิดบังนิสัยชั่ว ๆ ที่ดูถูกการตัดสินด้วยมวยปล้ำอย่างคุณไม่ได้หรอก"
• คำพูดที่เราได้พูดออกมาแล้วน่ะ มันแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วนะ คำพูดก็เหมือนกับดาบนั่นแหละ ถ้าหากใช้งานไม่ถูกวิธีมันจะกลับมาทำร้ายเราเอง บางคนใช้คำพูดผิดนิดเดียวก็สูญเสียเพื่อนที่คบกันมาทั้งชีวิตไปเลยนะ ถ้าแยกทางกันเดินแล้ว อาจจะไม่ได้กลับมาพบกันอีกเลยก็ได้นะ

โมริ รัน

• คำว่ากล้าหาญเป็นคำแห่งคุณธรรม หมายถึงขจัดความกลัวของตนแล้วลุกขึ้นสู้... เอามาใช้กับเหตุผลในการฆ่าคนอย่างนี้มันไม่ถูก
• คนเราเนี่ยเปลี่ยนกันได้จริง ๆ นะ พอตัวอยู่ห่างกัน ใจก็พลอยเปลี่ยนไปด้วย มันทรมานจริง ๆ เลย การที่ได้แต่รอเนี่ย
• จะแค่เสียงก็ตาม คนที่ไม่ได้เจอกันทั้งปีก็เหมือนอยู่ด้วยกันตลอด
• "คำว่ากล้าหาญเป็นคำแห่งคุณธรรม หมายถึงขจัดความกลัวของตนแล้วลุกขึ้นสู้ เอามาใช้กับเหตุผลในการฆ่าคนอย่างนี้มันไม่ถูก"

ไฮบาระ ไอ

• แม้แต่กระจกที่สะท้อนทุกอย่างตรงไปตรงมา ยังไม่อาจสะท้อนตัวตนที่แท้จริงได้
• สิ่งสำคัญไม่ได้อยู่ที่ได้ความรู้นั้นมาจากใคร แต่อยู่ที่การนำความรู้นั้นมาใช้มากกว่า
• ดอกไม้เป็นสิ่งที่บอบบาง ถึงจะพยายามหวังดีล้อมรั้วกันลมกันฝนให้มัน แต่เมื่อใดที่มันขาดแสงแดดที่อบอุ่น มันก็ต้องเฉาตายอยู่ดี หรือถ้ามีพายุมา ถึงจะมีรั้วที่แข็งแรงก็ไม่สามารถจะป้องกันอะไรได้ ก็เหมือนความรู้สึกของคนเรานั้นแหละ
• ไม่มีใครดึงเวลาให้ย้อนกลับได้หรอก ถ้าหากยังดื้อดึงทำให้มันย้อนกลับ คนนั่นแหละที่จะถูกลงโทษ
• ตัดสินคนแค่ภายนอกน่ะไม่ได้หรอกนะ อย่างกุหลาบที่เห็นสวย ๆ ก็ยังมีหนามแหลม เพราะฉะนั้นต่อให้เป็นคนดีแค่ไหนก็ตาม เราก็ไม่มีทางรู้ได้หรอกว่าในใจของเขาคิดะไรอยู่กันแน่
• คำว่า "ลาก่อน" เป็นคำที่เจ็บปวด เหมือนเข็มที่ทิ่มแทงความรู้สึกของทั้งสองฝ่าย
• คนเราน่ะ มีสิ่งที่เรียกว่าความรู้สึก ซึ่งความรู้สึกนั้นเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอนและแปรผันได้

ฮัตโตริ เฮย์จิ

• ความอมตะไม่แก่ตายเป็นเรื่องเพ้อฝัน เมื่อชีวิตมีจำกัดก็ควรถนอมมันไว้ ยิ่งมีจำกัดก็ยิ่งต้องพยายามดิ้นรน
• ต่อให้วางแผนไว้ดีแค่ไหน สุดท้ายคนที่ได้หัวเราะก็ไม่ใช่คนร้ายอยู่ดี

อากาอิ ชูอิจิ

• Fear of death is worse than death itself... ความกลัวตายเลวร้ายยิ่งกว่าความตายซะอีก
• คนที่ได้รับความช่วยเหลือจากปิศาจจนประสบความสำเร็จในการหลบหนีพวกนั้นก็ต้องหลบ ๆ ซ่อน ๆ และอ่อนล้าจากการที่ต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยความหวาดระแวง ถ้าตัดคนที่ยอมมอบตัวกับฆ่าตัวตายออกไปแล้ว คนที่พูดได้ว่าประสบความสำเร็จจริง ๆ แทบจะไม่มีเลยด้วยซ้ำไป

จอมโจรคิด

• ก็ล้มมาไม่รู้กี่ครั้งแล้วนี่นา ไม่เห็นจะต้องกลัวไปเลย ลองนึกภาพตัวเองที่เล่นสกีอย่างมั่นใจ ต้องเล่นได้แน่!
• จงอย่าหนีจากสายตาของผู้ชม...จงกล้าที่จะเผชิญกับมัน...ไม่มีใครเข้ามาถึงในใจเราได้หรอก
• บางทีโชคชะตาก็เป็นการแสดงเช่นกัน
• ก็เหมือนกับนักสืบกับจอมโจรนั่นแหละ ถึงจะดูห่างไกลกันเหมือนฟ้ากับดิน แต่ถ้าเอาหลักพื้นฐานมาเทียบกันแล้ว เรามันก็พวกคนที่ไม่มีมารยาทที่ชอบใช้ความอยากรู้อยากเห็นเป็นกุญแจผีคอยเปิดดูว่าใครแอบซุกซ่อนอะไรเอาไว้เหมือนกันนั่นแหละ
• ต่อหน้าผู้ชมนั่นคือสนามรบ เราจะไม่ดูถูกคู่ต่อสู้ แต่จะมองทะลุเข้าไปในใจเขา รวบรวมสมาธิไปที่ประสาทสัมผัสทั่วร่าง และอย่าทิ้งรอยยิ้มและศักดิ์ศรี

ฮัตโตริ ชิซึกะ

• ใคร ๆ ก็มีชีวิต ตัวเราก็มีชีวิต ชีวิตเป็นสิ่งที่มีค่าที่ให้ใครขโมยไปไม่ได้เด็ดขาด ขึ้นชื่อว่าพรากชีวิตก็คือการฆ่าคนทั้งนั้น แม้จะเป็นชีวิตของต้วเองก็ตาม

โคชิมิซึ

• ก่อนที่จะสรุปว่าใครตาย ต้องคิดไว้ก่อนว่าเขายังมีชีวิตอยู่ นั่นล่ะ สิ่งที่ยอดนักสืบของยอดนักสืบควรจะมี