ข้ามไปเนื้อหา
เมนูหลัก
เมนูหลัก
ย้ายเมนูไปที่แถบด้านข้าง
ซ่อน
การนำทาง
หน้าหลัก
ศาลาประชาคม
ศาลาชุมชน
ปรับปรุงล่าสุด
สุ่มหน้า
คำอธิบาย
บริจาค
ติดต่อวิกิคำคม
ค้นหา
ค้นหา
สร้างบัญชี
เข้าสู่ระบบ
เครื่องมือส่วนตัว
สร้างบัญชี
เข้าสู่ระบบ
หน้าสำหรับผู้แก้ไขที่ออกจากระบบ
เรียนรู้เพิ่มเติม
ส่วนร่วม
คุย
สารบัญ
ย้ายเมนูไปที่แถบด้านข้าง
ซ่อน
บทนำ
1
คำคม
2
อ้างอิง
Toggle the table of contents
เสกสรรค์ ประเสริฐกุล
เพิ่มภาษา
เพิ่มลิงก์ข้ามภาษา
หน้า
อภิปราย
ไทย
อ่าน
แก้ไข
ดูประวัติ
เครื่องมือ
เครื่องมือ
ย้ายเมนูไปที่แถบด้านข้าง
ซ่อน
การกระทำ
อ่าน
แก้ไข
ดูประวัติ
ทั่วไป
หน้าที่ลิงก์มา
การเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวโยง
อัปโหลดไฟล์
หน้าพิเศษ
ลิงก์ถาวร
สารสนเทศหน้า
อ้างอิงหน้านี้
รับยูอาร์แอลแบบสั้น
ดาวน์โหลดคิวอาร์โค้ด
พิมพ์/ส่งออก
สร้างหนังสือ
ดาวน์โหลดเป็น PDF
รุ่นพร้อมพิมพ์
จาก วิกิคำคม
คำคม
[
แก้ไข
]
รัฐประหารเป็นอาวุธทางการเมืองของพวกทหารฉันใด การเดินขบวนเป็นอาวุธทางการเมืองของนักศึกษาฉันนั้น
“ภารกิจทางประวัติศาสตร์” ที่ตกลงบนบ่าคนหนุ่มสาวรุ่นนี้ย่อมเป็นแรงกดดันให้พวกเขาต้องรีบทำการบ้านเพิ่มเติมอย่างไม่ต้องสงสัย อันดับแรกพวกเขาจำเป็นต้องรีบแปลงความคิดที่กระจัดกระจายอยู่ใน Social Media ให้กลายเป็นวิสัยทัศน์รวมหมู่ (Collective Vision)
[1]
“อันดับต่อมา ต้องเรียนรู้ที่จะแยกแยะว่ามวลชนฝ่ายอนุรักษนิยมมีหลายหมู่เหล่า ซึ่งไม่ใช่ทุกคนจะชื่นชอบระบอบอำนาจนิยม การยึดติดอยู่กับมวลชนที่ก้าวหน้ากลุ่มเดียว โดยละทิ้งกลุ่มกลางๆ (หรือแม้แต่กลุ่มล้าหลังที่ไม่ได้เลวร้าย) ย่อมไม่นำไปสู่การเติบใหญ่ขยายตัวซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นในการเมืองแบบเลือกตั้ง
[1]
“การต่อสู้ทางการเมืองก็เหมือนการต่อสู้ในด้านอื่นๆ ของชีวิต การประมาท ดูเบาคู่ต่อสู้เป็นหนทางแห่งความตาย มีแต่ต้องเข้าใจท่ากระทำของฝ่ายตรงข้ามและรู้จักหยิบยืมพลังทางภววิสัยมาเกี่ยวร้อยกับความพยายามของตนเท่านั้น การขับเคลื่อนไปสู่จุดหมายจึงอาจปรากฏเป็นจริง”
[1]
อ้างอิง
[
แก้ไข
]
↑
1.0
1.1
1.2
เสกสรรค์ ประเสริฐกุล ไม่ได้พูด “ยุเด็กเป็นแนวหน้า เข้าป่าก็มาก ส่วนอาจารย์สบายดี”
(จากบทความเรื่อง “ประชาธิปไตยสยามยุทธ: แง่คิดเกี่ยวกับความขัดแย้งและพัฒนาการของระบอบการเมืองในประเทศไทย” โดย เสกสรรค์ ประเสริฐกุล
หมวดหมู่
:
ชาวไทย
สลับความกว้างเนื้อหาจำกัด