สามก๊ก
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/98/L%C3%BC_Bu_-_Dong_Zhuo.png/220px-L%C3%BC_Bu_-_Dong_Zhuo.png)
สามก๊ก เป็นวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร์ เป็นที่รู้จักและได้รับความนิยมอย่างต่อเนื่อง จัดเป็นวรรณกรรมเพชรน้ำเอกของโลก เป็นมรดกทางปัญญาของปราชญ์ชาวตะวันออกที่สุดยอด มีการแปลเป็นภาษาต่าง ๆ มากกว่า 10 ภาษา[1]และมีการตีพิมพ์อย่างแพร่หลายทั่วโลก แต่งขึ้นประมาณในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 14 ยุคสมัยราชวงศ์หยวน บทประพันธ์โดยหลอกว้านจง
ตัวอย่างคำคม
[แก้ไข]![]() |
ธรรมดานกก็ย่อมอาศัยป่าซึ่งมีผลไม้มากจึงเป็นสุข ประเพณีขุนนางทำราชการ ถ้าพระมหากษัตริย์ทรงทศพิธราชธรรมแล้วก็มีความสุข | ![]() |
— ลิซกกล่าวกับลิโป้ |
![]() |
ตัวเรานี้อุปมาเหมือนทำนาตกกล้าลงแล้วฝนแล้งกล้านั้นใบแดงไป ซึ่งท่านมาหาเราบัดนี้เหมือนฝนตกลงห่าใหญ่ น้ำท่วมต้นกล้าชุ่มชื้นขึ้นใบนั้นเขียวสดขึ้น | ![]() |
— ตั๋งโต๊ะกล่าวกับลิโป้ |
![]() |
ท่านอุปมาดั่งนกน้อย เป็นไฉนจึงจะมาล่วงรู้พญาครุฑ | ![]() |
— โจโฉกล่าวกับตันก๋ง |
![]() |
ตัวข้าอุปมาเหมือนหนึ่งกา จะมาเปรียบกับพญาหงส์ไม่ควร อนึ่งม้าอาชากำลังน้อย หรือจะมาเปรียบพญาราชสีห์ได้ | ![]() |
— ชีซีกล่าวสรรเสริญขงเบ้งให้เล่าปี่ฟัง |
![]() |
อันตัวข้าพเจ้านี้ถึงตายก็จะเอาโลหิตทาแผ่นดินไว้ให้ปรากฏ จะขอสนองคุณท่าน | ![]() |
— จูล่งกล่าวกับเล่าปี่ |
![]() |
เล่าปี่ครั้งนี้อุปมาเหมือนปลาขังอยูาในถัง เสือตกอยู่ในหลุม ถ้าแลจะละเสียให้เล็ดลอดหนีไปได้บัดนี้ ก็เหมือนปล่อยเสือเข้าป่า ปล่อยปลาลงมหาสมุทร ทหารทั้งปวงจะช่วยกันเขม้นขะมักจับตัวเล่าปี่ให้จงได้ | ![]() |
— โจโฉสั่งให้ทหารโจมตีกองทัพเล่าปี่ |
![]() |
ธรรมดาผู้มีปัญญาอันพิสดาร แม้จะคิดการสิ่งใดก็ลึกซึ้ง ผู้มีปัญญาน้อยหาหยั่งรู้ถึงตลอดไม่ อุปมาเหมือนพญาครุฑ แม้จะไปทิศใดก็ย่อมบินโดยอากาศอันสูงสุดสายเมฆ มิได้บินต่ำเหมือนสกุณชาติซึ่งมีกำลังน้อย อันผู้มีสติปัญญาน้อยนั้นก็เหมือนนกทั้งปวงที่มีกำลังอันน้อย มิอาจบินสูงเสมอพญาครุฑได้ | ![]() |
— ขงเบ้งกล่าวกับเตียวเจียว |
![]() |
แสวงหามิไช่เพราะรอคอย เชียวชาญมิไช่เพราะโอกาส สามารถมิไช่เพราะโชคช่วย ดังนี้เเล้วลิขิตฟ้ารึจะสู้มานะตนคำพูด | ![]() |
— ขงเบ้ง |
อ้างอิง
[แก้ไข]- ↑ การแปลสามก๊กในปัจจุบัน, อินไซด์สามก๊ก, ณรงค์ชัย ปัญญานนทชัย, สำนักพิมพ์ดอกหญ้า, พ.ศ. 2550, หน้า 20
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]- คำคมจากสามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน)
- คำคมจากสามก๊กฉบับวณิพก